Bij het uitvoeren van haar werk begeeft ze zich op lastig terrein. Ze probeert dingen te maken die bijna onmogelijk te vervaardigen zijn van klei en tart daarmee de wetten van breekbaarheid.. Hilde houdt van de huid van klei, zo getint door het vuur en veelal zonder glazuren. Gecombineerd met hout, ijzer of geoxideerd koper ontstaat er een natuurlijk geheel waarvan je niet meer kunt raden uit welke tijd het komt.
Oervormen
De schulpen, die door hun fossiele vormen herinneringen aan een eeuwenoude bestaansvorm oproepen, zijn een andere kant van het werk van Hilde. Oervormen die in ons collectieve geheugen liggen opgeslagen en ons daarom als vanzelfsprekend voorkomen. Als het (l)even niet zo meezit kun je er altijd nog in terugkruipen.